After filling up at the Shell Petrol Station in Rakops (only three pumps for different types of fuel. We could luckily fill up before they ran dry a couple of days later. Thereafter, we set off on the sandy road leading to Matswere gate.  After driving about 500 meters we decided to deflate the tyres to enhance a more comfortable and easy ride on the corrugation with the fully laden bakkie.

As you have to be self sufficient in all aspects, we took 40 litres of diesel and 60 litres of water (drinking and washing) to last us for the week that we were planning to spent in the wilderness.  The park has an everything in-everything out policy, except you are requested to leave your extra firewood for the next visitor.

About halfway to the Matswere gate a car approached us from the front at quite a speed with daylights switched on.  And if I say a car I mean a car – one of the newest Mercedes Benz models!  Well, to say the least we were stunned out of our socks to find some stupid guy hammering a new – or for that matter any car – on a sandy track with quite a high  middelmannetjie at some places.

Big was our excitement when we looked at the sightings board at reception and noted that there were pins allocated to leopard, lion and hyena around the Deception pan  area.  However day one and two we did not spot anything interesting during the day. Neither did we hear a lot of sounds at night – just  saw some oryx and springbuck grazing on the nearby pans.  Something “exciting” is more in the ranks of a lion, cheetah or leopard, but we also have appreciation for the smaller creatures of the Kalahari.

On day three things started to brighten up.  After having early morning coffee on the pan we spotted a lonely lion crossing the road and in the afternoon two cheetahs resting in the shade of a tree at Leopard Pan.  Not bad at all!

The rest of the week we saw some more lion, big kudu at the waterhole, jackal, springbuck and were surprised when a couple of curios bachelor giraffe came really close, displaying no fear, to do an inspection of the bakkie.  This gave me the opportunity to take some pictures of these tall and elegant animals.

On day four we found that a herd of oryx was very much intrigued by three lions sleeping in the shade of a thorn tree.  Up to 50 of them gathered to have a look at the sleeping enemy – not that the lions actually noticed the oryx staring at them! This kept us entertained for a couple of hours while the camera kept on clicking to capture everything as the scene unfolded in front of our eyes.

The CKGR is not for everyone. It is not a place where you come to seek the big five or animals in abundance.  This is a place where you have to take your time and spend the day enjoying the silence of the Kalahari whilst searching for the elusive animals that survive in harsh conditions.  This is a place that gets under your skin.

“I think the thing to do is to enjoy the ride while you are on it”

—— Johnny Depp

The post CENTRAL KALAHARI GAME RESERVE (CKGR) appeared first on TRAVELBUCKET.

Gepantser teen die koue en met groot opgewondenheid neem ons my 76-jarige ma, wat nog nooit op ‘n aand  game drive was nie, uit in die veld!  Wat ‘n belewenis was dit nie vir haar.  Absoluut die moeite werd om die rit aan te pak en ouma bo-op die wildkyk voertuig te kry.

Ouma op die night game drive

En soos wat dinge nou maar is, is die geluk nie aan ons kant nie, want as gevolg van ‘n wildtelling aksie wat gehou word die naweek toe ons daar kamp sien ons nie een van die imposante diere nie!  So nog ‘n goeie rede om met ‘n volgende besoek aan Botswana weer by Khama Rhino Sanctuary ‘n draai te kom maak.

Kubu Island experience

Kubu Island (nog ‘n bucket list item) is nie ‘n idilliese tropiese eiland nie, maar ‘n imposante kremetart boom eiland in die middel van die Makgadigadi panne.      Maak jou maar reg vir ‘n stadige stowwerige rit tot by die kampplek wat  ‘n oop stukkie aarde onder ‘n eeuoue kremetart is waar jy jou eie stort moet ophang (daar is geen ablusie blokke nie) en  die luukse van ‘n long drop het.  Onthou die reël hier is:   alles wat jy in neem moet jy weer saam met jou uitneem!  Die in neem sluit ook jou water in en die uit neem sluit jou vullis in.

Slow and dusty road

Hier moet jy stil wees om die statige kremetarte te waardeer.  Ons raak aan die slaap met die maan en die sterre wat nog helder hier op ‘n wolklose nag skyn met geen misdaad om oor bekommerd te wees nie.  Salig!

Dan vat ons die pad noord vanaf Nata na Kasane wat  ‘n ritme van sy eie het.  Gou kry jy die eerste bordjie wat jou waarsku teen olifante en dan ‘n entjie verder aan, sommer hier langs die pad, sien jy die olifante, buffels, hiënas en kameelperde rustig aan die wei terwyl ander hulle tyd neem om die pad te kruis.  Afrika tyd in werking.

On the 300km stretch from Nata to Kasane

Afrika lewer interessante mense op en ook Kasane het geen tekort aan die karakters nie  –  van die budget overlander tot die gesofistikeerde tannies in wit (minder prakties in Afrika) safari klere met blink diamante aan die vingers en die wilde diere wat die strate bewandel.  Terwyl jy gou winkel toe gaan om jou brood en melk te gaan koop kan jy langs die pad ‘n paar wilde diere besigtig.  En net daar kruip Kasane in my hart.

‘n Interessante karakter

Nadat jy jou tentjie langs die Chobe opgeslaan het mik jy teen sononder na die rivier om die groot verskeidenheid diere asook die son vanaf een van die talle bote te gaan bewonder.  Met winkels soos Spar en Choppies om van te kies is Kasane ‘n goeie plek om voorrade aan te vul voordat jy die wildernis invaar na woeste plekke soos Moremi en Savuti.

Chobe magic

Maar dit is weer tyd vir tent opslaan en die  pad te vat via die Caprivi na Kalizo Lodge in Namibia om ‘n tiervis (of twee) te vang in die Zambezi.  Hier kamp jy letterlik op die walle van die Zambezi rivier,  bewonder die kleurvolle voëllewe en word bederf met ongelooflike sonsondergange.  Dit is lekker om Afrika MY plek te noem!

On the banks of the Zambezi

Dan Guma Lagoon toe in die Okavango Delta.  Die sandpaadjie vanaf die afdraai by Etsha 6 tot by die Eden van Guma Lagoon hou plek-plek self al ‘n uitdaging of twee in afhangende van watter tyd van die jaar jy gaan en natuurlik die vaardigheid van die bestuurder.  Die watervlakke van die delta verander voortdurend en is die paadjie soms met jou gaan en terugkeer verskillend.   So volg maar die paaltjies om jou pad te vind. Man, hier raak dit nou lekker!

Guma Lagoon kamp

 En as jy ‘n voëlkyker is kan jy sommer  ‘n hele paar voëls soos onder andere die skaars  hamerkop op jou voël lysie afmerk.  Guma Lagoon is voorwaar ‘n voël kyk en Tiervis vang paradys.  En as jy nie een van die twee doen nie, chill maar sommer net by Guma en lees ‘n boek.

Teen vroeg oggend is ons reg en vaar uit op die delta met ons plaaslike gids.  Ons poler vat ons met ‘n mokoro dieper en dieper die delta in. Geluidloos vaar ons vir ‘n dag lank tussen die papirus eilande waar olifante geruisloos beweeg en besef ‘n mens weereens die wonder van die Skepping.  Hier is baie voël lewe en sien ons selfs ‘n klein krokodilletjie reg langs die mokoro! (Nota aan self:  moenie hier swem nie).   En as daar kleintjies is moet daar seker iewers ‘n ma ook wees …?   Maar hier in die delta het selfs die moderne samelewing al ingeskop want deesdae word ‘n mokoro van  veselglas gebruik in plaas van die ou hout soort omdat dit meer gebalanseerd en duursaam is.  Aan die eenkant is dit goed,  want dan word die groot ou reuse darem tog gespaar.  En volgens ons poler, wat dit al van kleins af doen, is die balans van die kommersiële mokoro’s beter as die tradisionele hout mokoro.

In the delta

Ons reis is nog nie klaar nie en ons volgende kamp is by Mankwe wat op die rand aan die suid-ooste kant van Moremi geleë is.  Ons is die enigste kampeerders by Mankwe.  Vroeg die oggend pak ons, ons dag se goedjies en vat  die kaplyn pad tussen die mopanies deur na Moremi se North Gate toe.  Dit gaan stadig.  ‘n Olifant neem tydsaam haar oggend wandeling en volg ons en ‘n vlakvark hardloop op ‘n veilige afstand om haar nie te ontstel nie.  Dit is haar wêreld en ons is die besoekers!

Kaplyn pad

Some of the Moremi sightings

 Terug by die kamp die aand braai ons ‘n vleisie (soos dit ‘n Suid-Afrikaner betaam), maar word ons gou herinner dat dit wilde Afrika is wanneer ‘n trop hiënas ons geselskap kom hou en al die water pype in die kamp stukkend byt op soek na water.  Dit beteken geen stort vanaand nie.  Na ‘n lang dag, met baie opwinding onder die Afrika son, klim ons maar stowwerig en moeg in die bed en raak onder die helder sterre aan die slaap.

Te gou is ons vakansie verby en is dit huiswaarts keer met die Trans Kalahari via Ghanzi  en by die De Beers dorp van Jwaneng,  waar  een van die wêreld se rykste diamantmyne geleë is, stop ons gou om ‘n geocache te doen om die pad bietjie korter te maak en die verveling in toom te hou.

Op Gaborone moet ek my ander helfte op die lughawe aflaai om weer te gaan werk in sy geliefde Afrika.  Tevrede dat ek nog ‘n item of twee op my travel bucket kon afmerk vat ek die lang pad oor landsgrense alleen huis toe. Terug na die roetine by die huis en tot ‘n volgende keer …

“The world is full of magic things, patiently waitingfor our senses to grow sharper.”
—–    W.B. Yeats

The post BETOWERENDE BOTSWANA appeared first on TRAVELBUCKET.